40 graden en geen druppel water uit de kraan

En vandaag is het alweer 14 november. Het wordt onderhand steeds warmer hier in Rio. De afgelopen 2 weken elke dag zo’n 40 graden (klein detail: af en toe ook tekort aan water, zoals nu). Af en toe afgewisseld met een paar dagen of avonden regen, maar niet genoeg dat het afkoelt. Eind oktober is Bram vertrokken, de andere Nederlander. Ik spreek sindsdien dus geen woord Nederlands meer, wel Engels, in mijn Engelse lessen natuurlijk. Ik geef nu 2 dagen les aan gevorderden, en 2 aan beginners, 1 dag werk ik samen met een andere leraar om aan allemaal tegelijk les te geven. Deze laatste les is meer oefenen, schrijven en praten. Ik merk het nu ik dit stuk schrijf dat ik het lastig begin te vinden om de Nederlandse woorden en zinsbouw te vinden. Elisangela is met hem meegegaan naar Nederland, volgende week komt ze weer terug. Afgelopen dinsdag zijn de leerlingen van de ETED weer vertrokken, naar een basis van Jocum in een andere favela. Als ik er zo op terugkijk was het een leuke tijd dat ze hier waren.

Na mijn laatste blog, op de creche, begon een jongetje (Pedro H.) weer regelmatig naar de creche te komen. Hij was ‘ziek’ geweest. Wat me opviel is dat hij helemaal veranderd was. Hij lachte altijd, schattig vrolijk ventje, en nu leek het of zijn ogen leeg waren en zijn vrolijkheid verdwenen was. Hij bleef je af en toe aan staren, zonder ook maar een teken van leven te geven. We hebben hem extra aandacht gegeven, maar vooral veel gebeden. Nu lijkt het er op dat zijn vrolijkheid weer terugkomt. Wonderbaarlijk.

Uiteindelijk ben ik er uit hoe de klarinet van Jocum werkt, welke vingerzettingen ik moet gebruiken en waarom de toon anders klinkt dan de mijne (alles staat een halve toon hoger). Met dank aan mijn klarinetleraar thuis in Nederland, Tim de Wijs. Verder heb ik ondertussen wat meer Braziliaanse muziek geweest, bijvoorbeeld Chorinho ao meu Senhor. Is op te zoeken op internet. Aan het eind van het jaar, in december hebben we met alle leraren en leerlingen van de muziekschool hier 3 optredens op verschillende plekken in Rio, met als thema: Braziliaanse ritmes, daar zijn we ons dus druk voor aan het voorbereiden. Er is nu maar 1 leerling overgebleven, Igor, op zich komt dat goed uit, want Jocum heeft maar 1 klarinet om uit te lenen. Het is echter geen makkelijke leerlingen. Hij komt vaak te laat, of helemaal niet. Dat is best lastig. Maar zijn situatie thuis is erg lastig. Hij leeft praktisch gezien alleen. Ouders die veel uitgaan, enzovoorts. Ik praat dus veel met hem.

Wat betreft de veiligheid, ik heb 1 dag meegemaakt van politie-inval: helikopters s’ochtends vroeg waardoor ik wakker werd en de rest van de ochtend veel politieagenten. Gelukkig geen schoten, wel veel mensen opgepakt. Verder was het best rustig. Gister en vandaag was het weer onrustig omdat de bendeleden in deze wijk de handel in een nabijgelegen wijk willen overnemen. Gisteren heb ik voor het eerst iemand op het plein voor ons huis gezien, met een schot in zijn been. Onze dokter heeft hem geholpen. Als zoiets gebeurd komen ze altijd gelijk naar Jocum, voor eerste hulp, want met een kogelschot kan je niet zomaar de wijk uit naar een gewoon ziekenhuis.

31 oktober en 1 november ben ik een weekend in Petropolis geweest, een andere stad, hoog in de bergen, waar het een stuk kouder is. Daar hebben we een soort van conferentie verzorgd voor jongeren. De leerlingen van de ETED hebben hun verhaal gehouden over zwangerschap in de adolescentie, onze muziekgroep heeft de gospel samba gespeeld en een paar mensen een toespraakje gehouden of soort les of getuigenis. Ik heb ook een getuigenis gegeven. Dat was best grappig, aangezien ik nu goed Portugees weet te praten en ook veel begrijp, maar nog een beetje een ander accent heb. En af en toe maak ik nogal grappige foutjes.

Verder heb ik heel slecht bijgehouden wat ik elke dag gedaan heb. Ik ben nu gelukkig niet ziek meer, heb nergens last van. Dat was af en toe nogal lastig, maar ik had altijd veel steun van de andere mensen hier waarmee ik werk en leef. Het werk in de crèche en de muziekschool gaat zo zijn gangetje. In de muziekschool vind ik het erg leuk om om te gaan met de jongens die les hebben in de sambaschool. Elke keer als ik ze nu op straat tegenkom maak ik een praatje met ze en speel veel met ze, tafelvoetbal enzo. Ik ga ook elke keer met ze mee als ze ergens moeten optreden. Je leert ze zo steeds beter kennen. Ze zijn niet makkelijk, maar stuk voor stuk waardevol.

Ik ben uitgeweest in Lapa, beroemde uitgangsbuurt hier in Rio, met Kenedy, Fernanda en Kamilla, was erg leuk. Ik heb hier zat feestjes, afgelopen zaterdag bijvoorbeeld hadden we bazar. Die avond hielden we hier in huis een festa brega, soort fout-feest met overgebleven kleren van de bazar. Erg leuk. Afgelopen maandag ben ik naar een BBQ in het huis van Camilla geweest, een van de ETED-leerlingen, in Pacienca, een end rijden met de trein. Was een soort afscheidsetentje. Leuk om haar ouders te leren kennen. Vandaag had ik een uitgebreide lunch voor de verjaardag van Beto, vanavond ga ik even pizza eten in de kerk van Ana Claudia en daarna naar een andere kerk met de jongens waar Pedro gaat preken. Pedro, de vorige leider van Jocum Borel, is deze week namelijk weer aangekomen in Brazilië. Erg leuk om hem weer te ontmoeten. Maandagochtend organiseren we een BBQ voor hem.

Wat kan ik verder nog vertellen. Af en toe denk ik erover om hier te blijven wonen. Haha, dat vinden jullie vast niet leuk om te horen. Maar soms denk ik bijvoorbeeld, ik wil de kinderen van de creche groot zien worden. Wees maar gerust, in maart kom ik eerst nog wel terug hoor.

Op dit moment koopt Jocum Borel een kombi, een busje dus, want het gebeurt vaak dat groepen kinderen, bijvoorbeeld de sambaschool van de muziekschool ergens een presentatie heeft. Dan moet er altijd een bus betaald worden, en de chauffeur natuurlijk. Dat kan zo niet langer doorgeven. Ze hebben nu alleen wel 10.000 reais nodig, wat neerkomt op ongeveer 4000 euro. Als ze er niet in slagen dit te betalen moeten ze de auto verkopen, die ontzettend veel gebruikt wordt, voor het wegbrengen van patiënten, voor het doen van boodschappen etcetera. Wilt u geld doneren, het makkelijkst gaat via mij: 35.33.08.382, t.n.v. C.van Genderen, te Goudriaan. Vandaag heb ik weer 600 euro aan giften aan Borel overgemaakt, dankuwel daarvoor. Met het bedrag wat ik vorige keer heb overgemaakt, zijn ze nu de creche aan het verbouwen, het knapt al erg op. Ik probeer er later foto's op te zetten!

Liefs, Lieke