Tijd voor een nieuwe blog

Oeps, vanaf 8 oktober heb ik geen blog meer geplaatst. En vandaag is het alweer 28 oktober.

Zo gaat dat dus, je neemt steeds minder de tijd om op te schrijven wat je die dag hebt meegemaakt. Er zijn al weer 2 weken voorbij.

Wat heb ik allemaal gedaan…

Die donderdag 8 oktober heb ik zoals iedere donderdag weer in de crèche gewerkt. Ik herinner me dat er toen heel weinig kinderen waren, omdat de avond ervoor veel geschoten was en de caveirão weer Borel in was gekomen. Op zo’n dag met weinig kinderen ga ik altijd eerder terug, en breng ik de rest van mijn tijd door in de muziekschool.

Elke vrijdag werk ik in de muziekschool. Vrijdagmiddag zijn er meestal extra-activiteiten voor de kids die les hebben in de muziekschool. Die avond, net zoals de avond daarvoor, had ik de videoclips die ik gemaakt had van Magno en Alexandre voorzien van een ondertiteling en vervolgens op You-Tube gezet:

http://www.youtube.com/watch?v=UQqCA6jIPAM

http://www.youtube.com/watch?v=JPGT4QVBNk4

Later heb ik ook deze er nog opgezet.

http://www.youtube.com/watch?v=5uHD8Io1B1M

Dat weekend (zaterdag 10-12 oktober) was er een kerk op bezoek uit Parana, meer in het zuiden van Brazilië. Zaterdagavond was er een dienst in de muziekschool, incl. wat van onze samba-muziek en de jongens van de sambaschool hier. Daarna nog wat gesamba’t en getoto’t (tafelvoetbal). Die zondag hebben we de dag van de kinderen voorbereid, 12 oktober, en s’avonds ben ik naar een kerk geweest in Barra da Tijuca, rijke buurt, kerk ‘Bola de Neve’, nogal modern, of nou ja, dat willen ze graag lijken.

Maandag 12 oktober dus dag van de kinderen op het plein hier voor de basis van Jocum Borel met een voetbaltoernooi. Het was warm, dus veel ijs, hotdog uitgedeeld tussen de middag. Veel motoren en auto’s die dan over moeten steken tussen het spelen door, erg grappig. Er was ook een trampoline (pula-pula) de hele dag. En een programma in de muziekschool voor kleinere kinderen, georganiseerd door die kerk. Aan het eind van de dag werden de prijzen uitgereikt, waarbij Neto mij DJ liet spelen, haha. Daarna heb ik natuurlijk ook nog eens een uurtje trampoline gesprongen. Ik zal later de foto’s er nog opzetten.

De dag erna, 13 oktober, heb ik niet gewerkt, ik ben naar de dokter geweest want ik voelde me beroerd. Gratis medicijnen gekregen. Waarschijnlijk was het gewoon een verkoudheid door de veranderingen van het weer hier. Het wisselt nogal. Hele warme dagen, dan weer koud en veel regen. Daar moet ik nog aan wennen. Ik ben overigens nu weer beter. Ik bleef dus thuis van de creche, maar heb wel de muziekschool schoongemaakt, haha. En weer wat nummers van de jongens gefilmd, op het dak van het telecentrum dit keer, en hier in huis. Die zal ik later nog op Youtube zetten. En ‘s avonds had ik Engelse les gegeven. Ook waren die dag de leerlingen van de ETED (DTS) uit Xerem gearriveerd, 5. Ik kende ze al want ik was daar ook 3 dagen geweest. Zij blijven hier tot eind november volgens mij.

Woensdag weer muziekschooldag.

Donderdag 15 oktober hadden we een feest voor de kinderen van de muziekschool en de creche in Unidos (de plaats waar ook sambaschool wordt gehouden en bijvoorbeeld baile funks, grote dansfeesten), in Borel. s’Middags was er veel geschoten, dus het was spannend of het door ging, maar gelukkig werd het weer rustig en het feest die avond was geslaagd.

Die vrijdag weer muziekschool, oude klarinet proberen te repareren. De verschillende onderdelen blijven nu in ieder geval goed zitten.

Die zaterdag was ik naar een bruiloft geweest s’middags van een vrouw die hier iets verderop woont, haar man heeft een winkeltje. Je ziet ze nogal vaak. En ik kende ook haar dochter en kleindochter, dus vandaar. Die avond film gekeken tot half 4 met de jongens.

Vorige week zondag ben ik naar een kerk in Pavuna geweest, dat is de laatste stop van de metro. Een kerk die psychologe Fernanda bezoekt, een vriendin van me. Ik ging met Kennedy en Paulo. Dat was nogal een aparte ervaring. Er was geen preek, er werd alleen om geld gevraagd voor het opnemen van een cd, en wel minimaal 500 real. Dat is nogal wat. We vonden het allemaal nogal vreemd, inclusief Fernanda. Het was trouwens ook een lelijke plek, ik vind Borel veel mooier, met veel bomen, veel groen. Toch was het een gezellige avond. Die maandag heb ik de crèche voor het eerste geopend, om kwart voor 8. Ik had Yasmim meegenomen, de dochter van de tandarts. Want de rest van Jocum ging uit wandelen, waar ik geen zin in had omdat ik nog steeds verkouden was. Ik heb die hele dag in de crèche gewerkt.

Ook dinsdag naar de crèche geweest, dit keer had ik leerling van de ETED meegenomen, dat was gezellig. Ik ging iets eerder weg om mijn Engelse les voor te bereiden, dat geef ik elke avond (ma-do). Want vrijdag geeft Abrão aan een grotere groep. Misschien dat ik ook nog meer leerlingen krijg. Ook nog even foto’s gemaakt bij de zangles.

En vanaf vorige week woensdag heb ik niets meer opgeschreven. Woensdag en vrijdag muziekschool, donderdag crèche. Zaterdag overdag ben ik naar het telecentrum geweest, waar een vrouw vertelde over de geschiedenis van Borel, erg interessant. Vorige week zaterdagavond ben ik naar de bruiloft van Sara en Marcus geweest, die ik nog kende van vorig jaar. Dat was een mooie bruiloft. Het was alleen wel buiten in een tuin waar ik wel 35 keer gestoken ben door de muskieten. De volgende dag ging ik vroeg weg met nog 15 jongens van de sambaschool naar een kerk, waar zij gespeeld hebben en natuurlijk nog wat mensen hier van Jocum. Maar de rest van de zondag heb ik niks meer gedaan, omdat mijn voeten opgezwollen waren, maandag daarom ook niet naar de crèche geweest. Gisteren, dinsdagochtend even naar de crèche geweest, maar ik kon haast niet meer lopen. Ik had ondertussen wel anti-allergie medicijnen, maar dat hielp weinig. Gistermiddag ben ik dus maar naar de dokter/ziekenhuis gegaan, een gratis dokter. Ik moest wel meer dan 3 uur wachten. Toen heb ik een injectie gekregen en nog wat medicijnen. Die injectie was pijnlijk! Gisteravond weinig meer gedaan, haha, ze hadden zelfs eten voor me klaar gemaakt.

Wonder boven wonder, vanochtend toen ik wakker werd waren mijn voeten weer normaal. Vandaag heb ik dus lekker weer in de muziekschool gewerkt, oude klarinet bekeken en verder uitgezocht hoe die werkt, wat samen muziekgemaakt met die en gene, spelletjes gespeeld met de jongens zoals altijd, s ‘middags weer naar de sambaschool geweest. En vanavond weer Engelse les.

Dit was wel weer een beetje wat ik meegemaakt heb. Ondertussen is mijn Portugees weer stukken verbeterd, en voel ik me nog meer thuis hier. Hierdoor kan ik steeds uitgebreidere gesprekken voeren met de mensen hier van Borel maar ook met de inwoners. Ik begin steeds meer te begrijpen hoe zij de situatie zien, waarom ze zo graag ergens anders willen wonen. Maar omdat dat niet mogelijk is, toch manieren vinden om het leven hier draaglijk te maken. Ook begin ik steeds meer te zien wat Jocum hier wil bereiken, de verandering van mentaliteit. Niet meer passief, maar actief de problemen aanpakken. Ik kan in dit opzicht ook zelf steeds meer betekenen, bijvoorbeeld in de muziekschool in het praten met de jongens, over dat ze naar school moeten gaan, op tijd moeten komen etcetera. Ik ga bijvoorbeeld ook vaak s'avonds naar de shopping van Magno, waar vaak nog een paar mensen rondhangen, waar ik dan weer een praatje mee maak. Dat soort dingen vind ik geweldig.

Liefs, Lieke.