De politie is de boef

Vandaag zou ik naar een andere basis gaan kijken, maar tot nu toe, weet ik nog niet met wie, dus ik schrijf maar eens even een nieuw verhaaltje.

Zaterdagochtend had ik dus vrij. Ik heb Fatima gevraagd naar Adriano, die we ons allemaal nog herinnerde van vorig jaar, het 3-jarige jongetje die je niet los wil laten. Hij blijkt met mijn moeder naar een andere favela verhuisd. Ik heb geholpen met de voorbereidingen van Yasmim's 5e verjaardag, pastels gemaakt (deeg met een blokje kaas erin), gelunchd en om een uur of 2 de berg afgedaald richting de stad met Kennedy en Andre. Daar wachten de rest van de muziekschool, kinderen en leraren. Met de bus zijn we naar het Folklore museum gegaan, wat we bezocht hebben met de kinderen uit Xerem. Teruggekomen in Borel was de verjaardag van Yasmim jammer genoeg afgelopen, daar zouden alle kinderen van de creche voor uitgenodigd zijn, en ik ook. Dus heb ik hier wat rondgehangen en een milkshake gehaald. Maar dat niet alleen, op een gegeven moment kwam iedereen naar binnen, want de caveirao was gearriveerd, een grote gepantserde wagen die lijkt op een schedel met politie er in. Soort paard van Troje. Mij werd verteld dat dit een kleine was. Een caveirinho, haha. Die avond en de rest van de nacht hoorde ik nog schieten.

Zondagochtend vertrok ik om een uur of 7 met Ana Claudia naar het strand, waar we ontbeten hebben, samen met Camilla en nog iemand. Verder thuis in Borel een beetje geluierd en savonds naar de pentecostal kerk hier vlakbij gegaan met Fatima en nog wel meer van Jocum. Er was een gastspreker uit Nigeria. Het was een dienst met veel geschreeuw, naar voren komen, bidden en omvallende mensen. Om een uur of 10 had ik het wel gezien, dus ging ik maar lekker naar bed.

Maandag ben ik van het begin tot het einde naar de creche geweest, het was leuk om eens een hele dag mee te maken. We begonnen in de groep met een dagopening: bijbelverhaal, goedemorgen zeggen, knuffelen en vertellen wat je mee hebt gemaakt. Het greep me aan dat in de groep met de 3-jarigen gepraat werd over de caveirao, bang zijn daarvoor, en over de boef en de politie, en hoe de kinderen de politie soms als 'de boef' zien. Dit is waar ze elke dag mee te maken krijgen natuurlijk. Ik loop nu al een paar dagen met deze groep mee, zodat ik ze beter kan leren kennen. Het aantal kinderen en welke er komen verschilt nogal per dag. Er was er zelfs een twee maanden thuis gehouden, omdat de vader bang was voor de Mexiaanse griep. We hebben het cijfer 1 geleerd, getekend, namen van de kinderen goefend, ontbeten. Daarna weer naar de groep. Geknutseld, gelunchd, een dutje gedaan, waarbij we de kinderen altijd in slaap masseren/knuffelen. Daarna weer naar beneden gedaan, waar Camilla de psycholoog ook was die gedurende de dag afspraken heeft met kinderen en hun ouders. Ik hoor veel over post-traumatische stress. Toen kregen we een telefoontje dat er die ochtend een bandido (drugsbendelid) gedood was door de politie, vlakbij de creche. We hebben daar niets van gehoord. Het lichaam had de politie meegenomen, wat een strategie is, in het nieuws werd gezegd dat hij gewoon nog leefde, wat niet waar is. De rest van de dag bleef ik dus weer schoten horen. Het regende trouwens wel ontzettend die maandag. s'Avonds na tv-gekeken te hebben, lekker vroeg naar bed.

Dinsdag ging ik er weer wat later uit, de dagopening hier meegemaakt van 8-half 10 en pas daarna naar de creche. Tijdens het slapen na het eten begon het schieten weer. En dat is de hele dag doorgegaan. We waren eigenlijk allemaal bezorgd. Het was weer de politie, verstopt in de wijk. Wij als kinderen en crecheleiders, lopen geen gevaar, maar toch. sAvond hielden we nog een verrassingsfeestje voor Ana Claudia, met pizza en taaart. Daarna met Yasmim, Caio en hun moeder mee naar huis gegaan, want dat wilden ze zo graag. Was gezellig. Terug nog even met Magno en zijn vriend gepraat, hij had een nieuw nummer geschreven. Heel goed. Over dat je actie moet ondernemen, Brazilie neem verantwoordelijkheid voor wat er allemaal gebeurd!

Gister, woensdag ben ik de hele dag in de muziekschool geweest. Ik heb de klarinet die mijn leerling leent eens goed bekeken, en ontdekt dat het probleem in het mondstuk zit, het is alleen duur om een nieuwe te komen, dus de komende dag moeten we daar nog eens over nadenken. Die ochtend gezien hoe Magno en nog iemand van zijn band het nieuwe nummer afmaakten, erg leuk. Gelunchd hier op de basis en daarna weer terug. Er was ook een nieuwe lerares zang/piano, ik heb zelfs meegezongen met het nieuwe nummer. Haha, alleen la-la-la maar ok. s'middags Julho geholpen met zijn dwarsfluitlessen en zelf mijn eerste les gegeven, wat nog est lastig is in Portugees. Ik heb verteld over ademhaling, een liedje geschreven om te oefenen (mieke heeft een lammetje), huiswerk opgegeven (lange noten). Verteld dat hij elke keer het rietje er af moet halen en schoonmaken. Ik blijf het lastig vinden dat ze hier do-re-mi-fa-so gebruiken in plaats van c-d-e-f-g. Maar goed. Daarna nog even de sambaschool (ritme) bijgewoond, allemaal jongens en dat was het wel weer. s'avonds weer nagedacht en gekletst over de problemen in Brazilie.... en daar kun je lang over blijven nadenken.

Liefs, Lieke!