Wat een weekend

Ik heb vanochtend weinig te doen, dus ik kruip maar even achter de computer. Waar was ik gebleven met mijn verhaal.....

Vrijdagavond had ik na het eten lekker mijn koffers uitgeruimd en ben ik vroeg naar bed gegaan, om een uur of acht. Zaterdag was ik daardoor weer vroeg wakker, om een uur of 7. Toen heb ik ontbeten met twee jongens uit Sao Paulo, Ruben en Thiago, die net aangekomen waren, voor de bruiloft die avond. We hebben eigenlijk de hele dag een beetje rondgehangen en gepraat over van alles en nog wat in het Portugees en Engels, aangezien Ruben Engels leraar is, handig! Zo'n dag was wel weer lekker, na vrijdag hard gewerkt te hebben. Ontzettend grappig om te zien hooeeeeveel die Brazilianen kunnen praten, heftige discussies over weinig. Voetbal natuurlijk, maar ook over de verschillende stromingen en tradities (christenen die bijvoorbeeld geen alchohol drinken) hier qua kerken, baptisten - pinksterkerken etcetera.

Aan het eind van de ochtend heb ik nog even bij Fatima meegeholpen, met haar knutsel-les: het versieren van havaianas met bloemetjes en kraaltjes. Een les speciaal voor de vrouwen en meiden in Borel. Ik zou die middag praten met Neto (de 'baas' van het project), maar er was geen tolk in de buurt, dus ging niet door. Om een uur of 5 begonnen wij ons klaar te maken voor de bruiloft die avond. Haren gestyled, jep ik ook, make-uppen, schoenen uitzoeken, 'ja jij moet die hoge hakken aan, staat eeerg leuk'. Ik ging met de paulistas (de mensen uit Sao Paulo) - en als een paulista, het schijnt geloofwaardig te zijn dat ik uit Sao Paulo kom - naar de bruiloft in een mini Fiat. Met zn 6en! Paulinha, die ik nog kende van vorig jaar, was ondertussen ook gearriveerd. We werden rond een uur of 7 verwacht, maar dat werd een uur later ofzo. Geeft niks, dat is normaal hier in Rio. Haha, ik vind het wel relaxed.

Het was erg leuk om de bruiloft mee te maken. Talita (een van de meiden uit Sao Paulo die afgelopen zomer bij mij op bezoek was) was daar ook weer en haar vriend Biro. 'Wij' paulistas zaten bij elkaar aan een tafel. Erg opvallend waren de 14 koppels padrinhas (soort van getuigen, maar hier betekent het dat je dan ook grote cadeaus moet meebedrengen). 28 mensen dus. Zelfs voor Brazilianen is dat veel. Het echtpaar Andre en Michelle waren ontzettend zenuwachtig, maar erg mooi. De zaal bijzonder mooi versierd in het wit en het groen en de hele avond werden er hapjes rondgebracht (en jawel hoor, inclusief bordjes rijst). De dominee was nogal schreeuwerig, volgens mij van een pinksterkerk. En er was veel muziek, maar geen samba! Nouja zeg. Bij de bevestiging van het huwelijk hier, hoort de man een glas kapot te trappen nadat hij en zijn vrouw omstebeurt een slokje wijn hebben gedronken. Ah, en waar heb je het over op een bruiloft, juist ja, voetbal. Om een uur of 1 waren we thuis. We (de paulistas en magno) hebben nog een paar uur buiten gezeten, maar om half 4 waren we het toch wel zat. Na een milkshake (spreek uit: milkie sjeekie) gingen we naar bed. Portugees begrijpen gaat trouwens aardig, als ze niet te snel praten en niet te veel slang gebruiken. Grapjes moeten ze wel aan mij uitleggen, haha. Het accent van Sao Paulo is ook anders, ze spreken de R net zo uit als in het Gooi. In Rio hoor je de R vaak helemaal niet, of lijkt het op een H.

Zondagochtend afscheid genomen van Talita en nog een paar. Afgesproken dat ik binnenkort bij haar op bezoek kom, maar dat moet ik nog overleggen met Neto. Dan ga ik waarschijnlijk samen met Magno. Om een uur of 10 vertrok ik met Kennedy (van Jocum) en Ruben en Thiago naar het Christusbeeld. Na een omslachtige reis, bus - bondinho (trammetje) - mini-auto arriveerden we onderaan het christusbeeld om tot de conclusie te komen dat we geen geld meer over hadden voor de entree... Hahahahaha, achteraf kan ik er wel om lachen. We hebben toen dus maar een beetje door het woud Floresta da Tijuca daaromheen gewandeld, op zoek naar watervallen, maar we hebben alleen natural showers gevonden, dat kan je geen waterval noemen.

Om toch nog wat van de dag te maken zijn we richting de Copacabana gegaan, waar we na een lunch (natuurlijk rijst), een paar uur hebben rondgehangen, mensen gekeken en de zee geprobeerd. Het was gister ook wel echt strand weer, ongeveer 35 graden. Het was dan ook druk! Na een ijsje zijn we weer richting Borel gegaan, toch weer een uur reizen, in de stad. Dat was dus een toeristisch zondagje. Eigenlijk zou ik met Neto naar de kerk gaan, maar ik was natuurlijk te laat terug. Ik heb die hele zondag niks betaald, de jongens zorgden wel voor mij. Macho' s eigenlijk. Maar ik mag niet klagen. Haha. In de stad liepen ze zo ongeveer als bodyguards om me heen, ze hielden nog net niet mijn hand vast bij het oversteken.

We praten die dag veel over voetbal, maar ook over Rio en Sao Paulo en wat voor potje het Braziliaanse bestuur er af en toe van maakt, terwijl de economie goed gaat. Slechte organisatie, het falen van de politie (onderweg zagen we het hoofkantoor van de BOPE; de speciale eenheid die favelas binnen valt alsof het oorlogsgebied is met hun caveiraos: gepantserde wagens die op een schedel lijken) en in Rio worden oude gebouwen bijvoorbeeld niet goed onderhouden. Van Sao Paulo willen ze nu een soort Manhattan gaan maken. En Thiago die trots is dat hij afstamt van een Hollander (hij is ook lang en blond met groenblauwe ogen), bijnaam Barraco (= 'camping' aangezien hij weleens in de kerk kampeert) en Ruben (spreek uit Hoebeng) die een Chileens Indiaanse moeder heeft, maar voor mijn gevoel eigenlijk een beetje Indonesisch lijkt.

Ook discussieerden we over het waarom van de situatie in Brazilie, ze denken dat het vooral een kwestie van cultuur is, bijvoorbeeld dat de mensen in favelas lui zouden zijn of apatisch. Ik betwijfel het, komt dat niet weer door de omstandigheden? Zulke discussies zijn natuurlijk ook over Afrika te voeren. En waarom kan je niet pinnen bij het Christusbeeld? Ja er valt nog veel te verbeteren aan Brazilie. Hoe denken wij in Nederland eigenlijk over Brazilie? Natuurlijk praatten we over Borel. De baas van de bende in Borel zit in de gevangenis, waardoor er nu een soort oorlog is tussen de twee favelas naast Borel om de macht over de handel hier. Al met al niet zo heel rustig dus. Toen de baas niet in de gevangenis zat, ging het eigenlijk best goed. Hij deed veel voor de gemeenschap. Af en toe zie je een politieagent en veel jongens met wapens. Maar wees maar niet ongerust, gevechten maak ik gelukkig niet mee. Nah goed, we kwamen s' avonds om 7 uur aan in Borel.. na afscheid genomen van Thiago en Ruben en een broodje ging ik maar weer eens naar bed.

Al met al, was het dus een leuk weekend en is dit een heeeel lang verhaal geworden. Hopelijk verveel ik jullie niet, hahahahaha. Het is hier nu kwart over 10 sochtends. Afwisselend regen en zon. Ik dacht dat ik vandaag naar de creche zou gaan, maar dan moet ik nog even wachten tot er iemand komt die mij daar heen kan brengen. Misschien dat ik vandaag met Neto ga praten. Maar dat zien we wel. Ik voel me goed en thuis hier! Ah, en foto's gaat nog even niet lukken. Ik heb zin om eens flink aan de slag te gaan hier, in de creche bijvoorbeeld, maar het is ook wel goed om eerst eens rustig aan te doen.

Liefs, Lieke/Lika